Toen ik klein was droomde ik dat ik, Kapitein Floris, op mijn opblaasbootje de wereld zou veroveren.
Tot nu toe is dat niet gelukt.
In de tussentijd ben ik lezer + schrijver + filmer.
Ik heb geen smartphone.
Ik heb gemengde gevoelens over de stoïcijnen.
Ik schrijf mijn debuutroman.
Floris Leest
Mijn maandelijkse nieuwsbrief: literatuur, filosofie, essays
Middellange geschiedenis van mijn projecten (update juni 2021)
Debuutroman (2018-nu)
Iedere doordeweekse ochtend werk ik op zolder aan mijn debuutroman.
Het gaat over jongens die liefde zoeken. Ze lezen boeken van Pick Up Artists, proberen online dating, volgen versiercursussen, maar blijven single, onvrijwillig celibatair, en komen tot de conclusie dat er voor hen geen ruimte is op de wereld. Dus zij moeten veranderen – of de wereld.
De tweede versie is bijna af. Dan herlezen, schrappen, aanvullen, de voutjes verwijderen (maal honderd) en opsturen naar uitgevers. Het wordt ongeveer 60.000 woorden en best wel goed, durf ik inmiddels te zeggen.
YouTuber (2018-nu)
Wekelijks bespreek ik boeken op YouTube. Meestal literatuur, soms filosofie of non-fictie. Rutger Bregman schreef over mijn bespreking van De meeste deugen:
Kerkhof
Gesprekken (2015-2019✝)
Een serie (fictieve) gesprekken met posities in mijn hoofd. Deels was het verstoppertje spelen – deels was het verkenning van personen en plekken waarvan ik wilde dat ze bestonden, zoals mijn favoriete boekenzaak en nieuwsloos leven.
Een tocht door de klassiekers (2015-2017✝)
Het idee was simpel. Ik wilde beginnen bij de Iliad en alle belangrijke filosofische werken uit de Westere canon lezen. En daar dan inzichten uit publiceren a la Brain Pickings. Een aantal stukjes zijn me bijgebleven, zoals Thoreau over het gevaar van te veel stilzitten en Russell over de kracht van verveling.
Als ik het opnieuw zou doen, zou ik anders doen. Ik zou kritischer lezen en bij de gepresenteerde ideeën kanttekeningen plaatsen. Het is me nu veel te veel bij elkaar gelijmde tegeltjeswijsheden.
Worstmus versus Bestimist (2013-2015✝)
Filosofische dialogen die ik tijdens mijn eerste jaar filosofie wekelijks in het Engels schreef. Vanuit het idee dat werkelijk denken altijd tegen jezelf in denken is. Dit culmineerde in een korte bundel die ik zelf publiceerde en na een maand weer van de markt haalde. Ik geloof dat alleen mijn zusje nog een exemplaar heeft liggen.
Uitgebreider over mij
Hoi, hoi. Als je zover bent gekomen dan heb je eenzelfde neiging als ik: willen weten wie de persoon is achter de woorden. Laat me iets meer verklappen.
Wordt vervolgd.