Toen ik klein was las ik Bob Evers en droomde ik dat ik, Kapitein Floris, met mijn opblaasbootje de wereld zou veroveren. En anders zou ik profvoetballer worden, of tovenaar.
De middelbare school bracht het verplichte lezen. Lezen werd samenvattinkjes lezen.
Ik ging bedrijfskunde studeren omdat ik dacht dat men dat verwachtte. De studieboeken bleven in het plastic.
Het was dankzij een goede vriend dat ik het lezen herontdekte. Hij wees mij op de filosofie, op de literatuur. Dostojevski, Nietzsche, de stoïcijnen.
Ik schreef mij in voor de studie wijsbegeerte en maakte uiteindelijk van mijn liefde mijn beroep. Ik doceerde vijf jaar lang filosofie aan de Erasmus Universiteit.
Eind 2020 zei ik hen vaarwel. Nu is er slechts nog een Floris die schrijft en een Floris die leest. Nu nog uitvogelen hoe ik daarmee mijn geld ga verdienen.
Floris Leest
Mijn maandelijkse nieuwsbrief: literatuur, filosofie, essays
Middellange geschiedenis van mijn projecten
Worstmus versus Bestimist (2013-2015)
Filosofische dialogen die ik wekelijks in het Engels schreef. Vanuit het idee dat werkelijk denken altijd tegen jezelf in denken is. Dit culmineerde in een korte bundel die ik zelf publiceerde en uit schaamte weer na een maand van de markt haalde. Ik geloof dat alleen mijn zusje nog een exemplaar heeft liggen.
Een tocht door de klassiekers (2015-2017)
Het idee was simpel. Ik wilde beginnen bij de Iliad en alle belangrijke filosofische werken uit de Westere canon lezen. En daar dan inzichten uit publiceren a la Brain Pickings. Een aantal stukjes zijn mezelf bijgebleven, zoals Thoreau over het gevaar van te veel stilzitten en Russell over de kracht van verveling.
Maar toch, als ik het opnieuw zou doen, zou ik totaal anders doen. Ik zou veel kritischer lezen en bij de gepresenteerde ideeën kanttekeningen plaatsen. Het is me nu veel te veel bij elkaar gelijmde tegeltjeswijsheden.
Wordt vervolgd.