Zwarte schuur van Oek de Jong
Begint doorzichtig, waarin je als lezer nodeloos ‘achter een worst aan drentelt’. Wint daarna aan kracht en diepgang. Uiteindelijk een zeer geslaagd onderzoek naar wat het betekent om (geen) man…
The testaments van Margaret Atwood
De literaire teleurstelling van 2019. Het begint nog aardig, maar wat een debiele karakters en wat een dom plot. Zonde.
The Handmaid’s Tale van Margaret Atwood
Een wereld waarin vrouwen niet veel meer zijn dan wandelende baarmoeders? Atwood schept het allemaal over ons heen.
Het ijspaleis van Tarjei Vesaas
Onlangs opnieuw uitgebracht: het ijspaleis. Ik moest het twee keer lezen, want wat had ik de eerste keer veel gemist.
Vaders en zonen van Ivan Toergenjev
Wat is er beter dan lezen? Herlezen! En zeker als het gaat om Vaders en zonen. Ach, wat was dit heerlijk thuiskomen.
To the lighthouse van Virginia Woolf
Eindelijk uit! Na jaren uitstel was ik eindelijk klaar voor dit werk, en wat een werk is het. <3
Serotonine van Michel Houellebecq
Over nihilisten gesproken: loserliteratuur in de hoogste versnelling.
De pruimenpluk van Dimitri Verhulst
Puberale humor of een schitterende analyse van een nihilistisch mens?
Oorlog en vrede van Leo Tolstoj
Absoluut imperfect, en toch een van de beste boeken die ik ooit gelezen heb. Wees niet bang. Tolstojs Oorlog en vrede is een wereld die je wilt binnenstappen, en nooit…
Amerikanah van Chimamanda Ngozi Adichie
Deze witte man is BOOS.
Lanny van Max Porter
Eindelijk eens een boek waar je echt blij van wordt. Aanstekelijke, kinderlijke vrolijkheid, met een duistere twist.